Lisette the Romantic

เงื่อนไข

• ร้านดอกไม้ของ Lisette
• 18:00 – 0:00
• จันทร์, พุธ, ศุกร์, เสาร์, อาทิตย์
• อากาศแจ่มใส, ฝนตก, หิมะตก
• ค่ามิตรภาพกับ Lisette มากกว่า 10,000
• เคยพบ The Language of Flowers

เราจะเดินขึ้นมาบนชั้นสอง และจะได้ยินเสียง Lisette กำลังอ่านหนังสืออยู่ ฟังดูเหมือนเธอจะชอบหนังสือเล่มนี้มากทีเดียว แล้วเราจะเดินเข้าไปหา Lisette จะตกใจ เพราะเธอกำลังพูดกับตัวเองคนเดียว เธออธิบายว่าเมื่อไหร่ที่เธออ่านหนังสือเธอจะอินไปกับมันมากจนลืมตัว เราจะถามว่าเธอกำลังอ่านอะไรอยู่ เธอจะกังวลกับบางอย่างนิดหน่อย ก่อนจะบอกว่ามันเป็นหนังสือสำหรับเด็ก… Lisette จะบอกว่าจริง ๆ เธอก็ไม่ได้คิดว่าเราเป็นพวกชอบเอาเรื่องไม่เมาท์ แต่สัญญาได้ไหมว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ แล้วเราจะรับคำว่าจะไม่เอาไปบอกใคร เธอจะเล่าว่าเธอกำลังอ่านหนังสือภาพที่เล่าเกี่ยวกับความรัก เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงธรรมดาที่ตกหลุมรักกับเจ้าชาย เป็นเรื่องราวน่ารัก ๆ เหมือนเทพนิยาย เป็นอะไรที่พวกผู้ใหญ่คงไม่ได้อ่านกัน แล้วเราจะบอกว่าเราเองก็ชอบเรื่องเทพนิยายเหมือนกัน เธอจะดีใจ และรู้สึกสบายใจขึ้นหน่อยที่ได้ยินแบบนั้น

เธอจะเล่าต่อว่า ความจริงที่บ้านของพ่อแม่เธอนั้นมีหนังสืออยู่เยอะแยะมากมาย ที่มีอยู่ที่นี่ถ้าเทียบกันแล้วมีแค่นิดเดียวเอง แต่ก่อนนะทุกครั้งที่เธอกลับไปเยี่ยมบ้านเธอก็มักจะหยิบหนังสือติดไม้ติดมือมาด้วยเสมอเลย แต่ตอนนี้ถ้าเธอยังคงหยิบมาอีกมากกว่านี้ละก็ที่นี่คงกลายเป็นร้านหนังสือแทนร้านดอกไม้แน่ ๆ เลย แล้วเธอจะกลับเข้าเรื่องที่เธอนั้นโตแล้วแท้ ๆ แต่ยังคงอ่านหนังสือนิทานภาพของเด็ก ๆ อีก มันน่าอายมาก… แล้วเราจะบอกเธอว่านั่นไม่จริงหรอก แล้วเธอจะขอบคุณเรา

เธอจะบอกว่าเธอนั้นชอบอ่านพวกเทพนิยายมาก ๆ เธอชอบเรื่องราวของเจ้าหญิงและเจ้าชาย อาจจะเป็นเพราะเธอเองก็อยากจะเป็นแบบในเรื่องบ้าง เธอจะเราว่าเรื่องราวความรักในเทพนิยายนั้นดูมหัศจรรย์และมีอุดมการณ์ที่ทำให้เธอใจเต้นเสมอ ตอนเด็ก ๆ เธอสงสัยว่าถ้าวันนึงมีเจ้าชายปรากฏกายต่อหน้าเธอจะเป็นยังไงนะ… แล้วเราจะถามว่าเธอนั้นมีเรื่องที่ชอบเป็นพิเศษไหม? เธอจะบอกว่ามีเรื่องนึงและจะเล่าให้เราฟังแบบย่อ ๆ นะ

กาลครั้งหนึ่ง ในเมืองไกลแสนไกล มีองค์หญิงอยู่องค์หนึ่งและอัศวินที่มากฝีมือ พวกเขาทั้งคู่นั้นมีความรู้สึกให้แก่กันแต่ก็ต้องเก็บเอาไว้เป็นความลับจากกันและกันเพราะสถานะของพวกเขาที่แตกต่างกัน

ท่ามกลางของเรื่องทั้งหมดนี้ มีแม่มดชั่วร้ายที่อิจฉาริษยาในความงามขององค์หญิง เธอจึงแอบลอบเข้าไปในปราสาท… และได้ร่ายคำสาปใส่ดอกกุหลาบที่กำลังเบ่งบานสวยงามลงในสวนของพระราชวัง องค์หญิงที่ไม่ทันได้ระวังตัวก็ได้สัมผัสกับดอกกุหลายนั้น แล้วหนามของดอกกุหลาบก็ทิ่มนิ้วของเธอและทำให้เธอนั้นเจ็บปวดแสนสาหัส แม่มดได้ร่ายคำสาปเอาไว้ว่าหากใครได้ถูกหนามแหลมทิ่มแทงเข้าไปจะต้องตาย และตายอย่างทุกข์ทรมาน

อัศวินนั้นจะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นแผนการของแม่มดชั่วร้ายอย่างรวดเร็ว เขาจึงรีบรุดไปจัดการกับแม่มดตนนั้น เขานั้นจะได้รับชัยชนะและได้เรียนรู้วิธีที่จะช่วยองค์หญิงจากคำสาปเอาไว้ได้ แต่อย่างไรก็ตามแม่มดได้บอกไว้ว่า หนามแหลมนั้นจะสามารถดึงออกได้ก็ต่อเมื่อเป็นรักแท้ขององค์หญิงเท่านั้น

ราชาจึงได้เรียกองค์ชายทั่วราชอาณาจักรมาสี่คนเพื่อดึงหนามชิ้นนี้ออก แต่กลับพบว่าไม่มีใครสามารถดึงออกได้เลย องค์หญิงยังคงเจ็บปวดทรมาน ร่างกายของเธออ่อนล้าลงทุกที จนในที่สุดอัศวินทนเห็นสภาพนั้นต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว เขาจึงลืมสถานะของตนเองแล้วก้าวออกมาข้างหน้า เขาพยายามที่จะดึงหนามที่ตำอยู่ที่นิ้วขององค์หญิงออก… และเขาก็สามารถดึงหนามนั้นออกมาได้อย่างง่ายดาย

อัศวินจึงตระหนักว่าองค์หญิงนั้นไม่ได้รักใครอื่นเลยนอกจากตัวเขาเอง และเขาก็ได้จับมือของเธอ และจุมพิตเธอเพื่อแสดงถึงความรักที่เขานั้นมีให้เธอ แล้วพวกเขาทั้งสองคนก็ได้แต่งงานกัน และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนับแต่นั้นมา

Lisette จะพูดต่อว่าทั้งสองคนนั้นที่แตกต่างกัน แต่ก็สามารถเจอรักแท้ได้คืออะไรที่มหัศจรรย์มาก ๆ เลย ถึงแม้เธอจะรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นแค่เทพนิยาย เธอก็ยังรู้สึกแน่นหน้าอกไปหมด แล้วเธอจะนึกขึ้นได้ว่ามีอยู่เรื่องนึงที่น่าจะเหมาะกับเราที่เป็นชาวไร่

นานแสนนานมาแล้ว ในฟาร์มที่แสนห่างไกล ได้มีผู้ชายคนหนึ่งที่ตกหลุมรักกับวัวของเขาเอง…

หลังจากนั้นสักพัก Lisette จะขอโทษเราเพราะเธอมัวแต่เล่าจนลืมเวลาไปเลย เธอจะพูดว่าอย่าหัวเราะเธอนะ และอย่าลืมด้วยล่ะว่าเรื่องที่เธอชอบเทพนิยายเป็นความลับระหว่างพวกเราสองคนนะ แล้วเธอจะบอกอีกว่าวันนี้เราคุยกันเยอะมากเลย และถ้าเราไม่รังเกียจก็อยากจะทำแบบนี้อีก

Lisette +1000 FP