Lisette’s Crush?

เงื่อนไข

• เดินจาก Westown ตอนใต้ไปตอนเหนือ
• 7:00 – 12:00
• อังคาร, พฤหัสบดี
• อากาศแจ่มใส
• ไม่ใช่ฤดูหนาว
• ค่ามิตรภาพมากกว่า 40,000 (เขียวอ่อน)
• เคยพบเหตุการณ์ Feeling Rewarded

เมื่อเรามาถึงเราจะเจอ Brad, Carrie, และ Wayne กำลังคุยกันอยู่ แล้ว Carrie จะเปิดประเด็นถามว่าเรากับ Lisette ช่วงนี้เป็นยังไงกันบ้าง เราจะแปลกใจกับคำถาม Brad เลยเสริมว่าก็เรากับ Lisette ช่วงนี้ดูสนิทกันมากเลย เราจะคิดอยู่พักนึงก่อนจะตอบว่าเรากับ Lisette เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นแหละ ทั้ง Brad รู้สึกผิดหวังในคำตอบ Carrie เองก็เริ่มคิดว่า Lisette ช่างน่าสงสาร Wayne ก็เลยเลยพยายามจะบอกใบ้เราว่า ช่วงนี้ Lisette จะดูสวยขึ้นด้วย เขานั้นแน่ใจว่า Lisette จะต้องมีใครอยู่ในใจแล้วแน่ ๆ เพราะสาว ๆ จะดูสวยขึ้นเวลาพวกเธอมีความรัก Wayne จะถามต่อว่า เราเริ่มสงสัยแล้วใช่ไหมละว่า Lisette แอบชอบใครอยู่ ซึ่งเราก็สงสัยจริง ๆ  Carrie เลยแนะนำว่าเราน่าจะไปถามเธอดูนะ ตอนนี้เธอน่าจะอยู่แถว ๆ ใกล้ริมน้ำ หลังจากที่เราเดินออกไปแล้ว พวกเขาจะคุยกันว่าเรานี่บางที่ก็บื้อได้เหมือนกัน เราก็ต้องช่วยดันเขาหน่อย

เมื่อเรามาถึงริมแม่น้ำ, Lisette จะบอกเราว่าเธอมาชื่นชมดอกไม้บริเวณนี้ พวกมันบานสะพรั่งสวยงามเสมอ เราจะลังเลนิดหน่อยก่อนจะถามเธอว่าเธอมีคนที่แอบชอบอยู่รึเปล่า

Lisette: อะไรนะ! ค..ใครที่ฉันแอบชอบอยู่งั้นเหรอ?! ท..ทำไมคุณถึงอยากจะ..?!

Lisette: โอ้ย..!

เธอจะตกใจกับคำถามที่เราถาม จนเธอเผลอเอานิ้วไปถูกหนามของดอกไม้ตำเข้าให้ เราเองก็ตกใจเลยรีบวิ่งเข้าไปดูใกล้ ๆ

Lisette: ม..ไม่เป็นไรจ้ะ ฉันแค่ถูกหนามตำเฉย ๆ เอง ปกติฉันจะระวังเวลาจัดการกับดอกไม้  แต่เมื่อกี้คงเสียสมาธิไปหน่อยน่ะค่ะ…

เราเลยเข้าไปดูแผลใกล้ ๆ อีก

Lisette: คุณ…?

เราจะช่วย Lisette ดึงหนามออกจากนิ้วของเธออย่างช้า ๆ 

Lisette: ข..ขอบคุณนะคะ เลือดไม่ออก บางทีคงตำไปไม่ลึกเท่าไหร่

แล้ว Lisette จะยืนนิ่งไปเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ทำเอาสงสัยเหมือนกันว่าเธอเป็นอะไรไป

Lisette: อ้ะ..ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ พอดีกำลังคิดว่านี่น่าจะต้องเป็นความรู้สึกเดียวกับกับองค์หญิงแน่ ๆ เลย… เมื่อองครักษ์ของเธอเข้ามาและถอนคำสาปของหนามที่ตำนิ้วของเธอ

เราจะใช้เวลาแป๊บนึงก่อนที่จะนึกขึ้นมาได้ว่าเป็นนิทานที่ Lisette เคยเล่าเอาไว้

Lisette: ใช่แล้วละ! มันมาจากนิทานที่ฉันเล่าไว้เมื่อก่อน ดีใจจังที่คุณจำได้ด้วย!

Lisette: คุณเหมือน อืม.. เหมือนกับองครักษ์ที่ฉันจินตนาการถึงเลย ม..มันทำให้หัวใจของฉันเต้น…

หลังจากที่ Lisette กำลังฟรุ้งฟริ้งกับจินตนาการที่กำลังเกิดขึ้นจริงกับชีวิตตัวเองแล้ว ก็เหมือนเธอจะเริ่มคิดได้ว่าเพิ่งพูดสิ่งที่น่าอายที่สุดออกมาซะแล้ว

Lisette: ด..เดี๋ยวนะคะ! คือฉันหมายถึง..! โอ้.. ฉ..ฉันไม่ได้จะบอกว่าคุณเป็นแบบนั้น ฉันขอให้คุณลืมที่ฉันพูดไปได้ไหมคะ..?

จากนั้นเธอจะยอมรับว่าเธอนั้นกำลังแอบชอบใครอยู่จริง ๆ แต่เธอนั้นเขินเกินกว่าจะบอกเราได้ว่าเป็นใคร แค่การที่เธอได้รู้ว่าเรานั้นรู้สึกสงสัยอยากรู้ว่าเป็นใครจนมาถามเธอ นั่นก็ทำให้เธอมีความสุขสุด ๆ แล้วเธอจะกล่าวขอบคุณเรา เราก็สงสัยว่าเธอขอบคุณเราทำไมกัน แต่เธอก็จะขอตัวออกไปก่อน